۱ سال پیش
» خیال
خیال قوه ای است که پس از نهان شدن ماده، ادراکات حس مشترک را از صورت های حسی حفظ می کند. قوه خيال مظهر اسم مصور خداست. با توجه به اینکه نفس از طريق خيال، صورتگري مي کند، مي توان گفت: خيال مظهر اسم شريف «المصور» است؛ از آنجا که اسماء الهي حق هستند، مظاهر اسماء الهي نيز حق می باشند. وظیفه قوه خيال، شکل دادن به معاني و حقايقی است که انسان درک می کند. به عنوان مثال، نفس حقیقتی را درک مي کند و آن را به روح مي دهد و روح هم آن را به قلب منتقل می کند و قلب آن حقيقت را به خيال می سپارد و خيال تصویری از آن را در ذهن بایگانی میکند؛ مثلا «دشمني» را به شکل مار و سگ تصور می کند.
چون من خیال رویت جانا به خواب بینم کز خواب مینبیند چشمم به جز خیالی
حافظ