وبلاگ یادداشتهای پراکنده
» محمدحسین شهریار
شهریارا تو به شمشیر قلم در همه آفاق به خدا ملک دلی نیست که تسخیر نکردی
فرهنگ سازی و تقابل با ظلم، در طول تاریخ بشری مخصوصاً در صدر اسلام بخش عمده ای از وظایف شاعران را تشکیل می داده و در مقابل، شاعران درباری در تحکیم و استواری اندیشه های ستمگری شاهان ، مؤثر و در خور توجه بوده است. شاعران رزمی با اشعار حماسی خود توانسته اند از انحراف جامعه جلوگیری نموده و جامعه را در جریان ستم ستیزی، جاری و جاوید نمایند و به این شکل از اندیشه و حیثیت ملت ها و ادیان صیانت نموده اند و بعکس شاعران بزمی دقیقاً نقطۀ مقابل شاعران رزمی بوده اند. شاعران فرهنگ ساز که رسول اکرم (ص) و ائمۀ اطهار(ع) از آنان تمجید نموده اند کم نیستند. شهریار نیز از زمرۀ شاعرانی بوده که مهر مقبولیت ائمه را با خود همراه داشته است.
اشعار شهریار در باب تعهد ایمانی تنها ویژه حوادث پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیست& بلکه او در فرازهای مختلفی به دفاع فرهنگی از ارزشها برخاسته و نیز تیغ سرخ زبان خود را علیه ظلم از نیام کشیده است .
شهریار، پس از پیروزی انقلاب اسلامی چنان محبتی به امام و رهبر کبیر انقلاب نشان می‌دهد که می‌گوید: هیچ شعری را پر محتواتر و نغزتر از این بیت شعر نمی‌بینم که :
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار
ما شهریار را بیشتر با شعر « علی ای همای رحمت » می شناسیم و کمتر به اشعار جبهه و جنگ و حماسی این شاعر مومن و وطن دوست غیرتمند توجه شده کرده ایم. دفاع از ارزش های اعتقادی و ملی یک ملت و پایه گذاری و جریان سازی فرهنگی آن به عهده فرهنگ سازان می باشد . تقویت فرهنگ مذهبی و ملی یک کشور همانند تقویت روح در جسم است و در حقیقت تمام هویت انسان ها به بعد روحانی آنان و شخصیت یک ملت به فرهنگ آن ملت وابسته است و زمانی اهمیت امثال شهریار دانسته می شود که تأثیر اشعار حماسی او را در تهییج معنوی رزمندگان مورد مطالعه قرار دهیم. با بررسی اجمالی در می یابیم که اندیشه جهادی، ظلم ستیزی و شهادت طلبی و ایثار گستری از مختصات شعرهای شهریار می باشد. اگر چه بعضی از هم مسلکان و یا حتی برخی علاقه مندان او رویکرد فرهنگی شهریار و ستایش او در باب دفاع مقدس ملت مسلمان ایران را نمی پسندیدند و در برخی موارد و مواقع به سرزنش او نیز پرداخته اند اما او صادقانه و خالصانه به این میدان وارد شد و دین خود را در حساسترین برهه تاریخ کشور ادا کرد. آغوش باز شهریار در دیدارهایش با رزمندگان دلیلی روشن بر اخلاص و صداقت او در ایمان قلبی اش به انقلاب اسلامی و دفاع مقدس ملت است.
شهریار در درون آرام و صمیمی خود روح پر تلاطم حماسی داشت و در بحبوحۀ سال های دفاع مقدس نمی توانست آن را بدون ادای دین برای حماسه سازان آرام کند و الحق که آثار ماندگار و خالصانه ای را در دفتر انقلاب اسلامی به نام خود به ثبت رساند . کاروان های رزمندگان عاشق با اشعار پرمایه و محرک و ایمانی او بدرقه می شدند و در میادین ستیز با کفر نیز سروده های او ورد زبان ها بود:
سلام
سلام ای جنگجویان دلاور نهنگانی به خاک و خون شناور
سلام ای صخره های صف کشیده به پیش تانک های کوه پیکر
صف جنگ و جهاد صدر اسلام صف عمار یاسر، مالک اشتر
ولی الله اعظم با شماهاست ملائک در رکابش یار و یاور
به قرآن وصف او (بنیان مرصوص) صف مولا علی، سردار صفدر
سلام ای کربلای خون هویزه حسینت بود با یاران دیگر
هنیاًلک، که در یک طرفه العین به طوبا می چمی و حوض کوثر
سلام ای پیرمردان مجاهد دل از جان کنده همپای پیمبر
نماز جمعه دشمن شکن را به پادارید در اقطار کشور...
روز قدس
جهاد عشق تو پیروزی است پایانش که دست پرور سیمرغ پور دستانش
مسلم است که قصد جهاد انسانساز جهان آینه است وجمال انسانش
شهید ما، دوجهانش مهیز پیروزی است چرا که دولت جاوید یافته جانش
به صحنه‌های جهاد این نمایشت علنی است که با مجاهده جان می‌رسد به جانانش
تویی که فتنه غواص تفته دریایی نهنگ عشق چه بیم از نهیب طوفانش
مقام نخل شهادت به سدره وطوباست سعادت است که دستی رسد به دامانش
سری که خضر وسرِآّب جوید او در این سرابِ جهان سر کجا وسامانش
تویی که نامزد فتح قلۀ قدسی بشارتی که خدا می‌دهد به قرآنش
نداند آنکه به بازی گرفته چشم ستم که خود چهاکنداین سیل اشک وطغیانش
مریض آن مرض مضمنی است که استضعاف در آخرین شب این مخرقه است وبحرانش
- تو شهریار همه ناتوان ببین خود را که ناتوانی ماهم خداست تاوانش
