یقین
هرچیز ثابت، بی گمان، علم از روی تحقیق، بصیرت، اعتقاد مذهبی:کرد مردی از سخن‌دانی سال حق و باطل چیست ای نیکو مقالگوش را بگرفت و گفت این باطل است چشم حق است و یقی...
۰
۲۴
۰
۲۴
احرام در نماز
احرام در نماز یعنی گفتن تکبیر آغازین؛ انسان نمازگزار با گفتن «اللّه اکبر» در ابتدای نماز، به طور رسمی وارد نماز می شود و اموري از قبیل خوردن، آشامیدن، سخن گفتن با مر...
۰
۳۹
طوس
شهری تاریخی در استان خراسان رضوی در ۳۵ کیلومتری شمال غربی مشهد قرار دارد. طوس یکی از شانزده سرزمین مهم و مقدسی بوده که در کتاب اوستا از آن به نام «اُوروِ» یاد شده‌است....
۰
۳۵
سجده
سر بر زمین نهادن:ماه اگر سجده نیارد پیش روی آن مهم رو سیاه هر دو عالم دان تو روی ماه رامولویبرای سجده درین آستان، تمام سریم پی گذشتن ازین رهگذر، ه...
۰
۵۱
شب زنده داری
شب زنده داری و تهجد که در قرآن و روایات بسیار مورد تاکید قرار گرفته است به معنای به‌پاخاستن در شب برای هرگونه عبادت ـ حتی پرستاری از بیمار و شیر دادن بچه ـ می باشد. اگ...
۰
۴۷
نماز اول وقت
به نام خداامام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در خصوص کسی که نماز اول وقت خود را به تاخیر می‌اندازد فرموده اند: «مَلْعُونٌ مَلْعُونٌ مَنْ أَخَّرَ الْعِشَاءَ إِلَى...
۰
۷۵
سحر
نگه کن سحرگاه تا بشنوی ز بلبل سخن گفتن پهلویفردوسیآخر شب و زمان پیش از صبح را سحرگاه گفته اند. پايان سحر معلوم است؛ با طلوع فجر صادق تمام می شود. در آغاز آن اختلا...
۰
۵۱
نماز
قنوت من به نماز و نیاز در این است که عافِنا و قِنا شَرَّ ما قضیت لناخاقانیکلید در دوزخ است آن نماز که در چشم مردم گزاری درازسعدینماز در دین اسلام از جايگ...
۰
۴۸
باد صبا
در ادبیات فارسی، بادها اسامی گوناگونی دارند، معروفترین آنها باد«صبا» است. این باد از سمت شمال به سمت جنوب می‌وزد، به‌ویژه در گرگ و میش سحر می‌توان آن را حس کر...
۰
۴۳
مستی در عرفان
من مست و تو دیوانه ما را که برد خانه صد بار تو را گفتم کم خور دو سه پیمانهمولویآنچه او ریخت به پیمانه ما نوشیدیم اگر از خمر بهشت است و گر از باده مستحافظدر شعر عرفانی «ب...
۰
۲۲۳
باده در ادبیات عرفانی
در بیان اهل تصوف و عرفان تعاریف زیادی برای باده آمده است از جمله:ـ باده عبارت است از ذوق و وجد و حال كه از جلوه محبوب حقیقی بر دل عاشق وارد شده و او را مست می‌كند.ـ باد...
۰
۱۰۰
پگاه
صبح زود، بامداد، سپیده دم، زمان قبل از طلوع آفتاب:چنان بد که یک روز مزدک پگاه ز خانه بیامد به نزدیک شاه فردوسیاز عمر وی از غایت دیری و درازی ...
۰
۵۶
